اين استوديو موسيقي واقع در وين، پايتخت اتريش از ورق هاي آلومینیوم كامپوزيت طلايي پوشيده شده است.
براي سهولت در استفاده طراح ورقه هاي آلومینیوم كامپوزيت را براي نماي سازه انتخاب كرده است.
نام اين ساختمان، يك قطعه طلا است. نماي بيروني آن طرحي شبيه طلا و الماس دارد كه از ساز هاي موسيقي(به خصوص ساز هاي برنجي) و لباس فرم گروه موسيقي اتريش الهام گرفته شده است.
قبل از اين، گروه موسيقي در يك ساختمان زير شيروني متعلق به قرن نوزدهم در حوالي همين منطقه تمرين مي كرد. طراحان سعي داشتند تا شكل مربع گونه ي سازه را حفظ كنند. به اين ترتيب ورود و خروج سازه از قسمت پايين صورت مي گيرد.
با فراهم آوردن اين مركز فرهنگي، نه تنها يك نماد مهم بلكه چيزي فراتر از آن براي جامعه وين ايجاد شده است.
اين سازه در محلي كه قبلا زمينهاي بلا استفاده وجود داشت ايجاد شده و چهره جديدي به اين قسمت شهر بخشيده است.
قسمت هاي زرد و طلايي و بازي رنگ ها در كنار هم براي بنا نوعي كنتراست ايجاد مي كند.
اين ساختمان از جنس بتن و با سقفي پيش ساخته است. قست فوقاني سازه براي آكوستيك بودن صدا و همچنين تمركز بيشتر نوازندگان بدون پنجره ساخته شده است.
نوار شیشه ای در اطراف پایین ساختمان اجازه می دهد تا نور وهواي تازه به اتاق های بالايي برسد. همچنين براي سبك تر به نظر رسيدن بنا، طراحي به گونه ايست كه انگار بالاتر از سطح زمين معلق بوده و در هوا شناور است.