امروزه با پیشرفته تر شدن صنعت ساختمان، توجه به نمای بیرونی و تمرکز بر زیبایی بصری ساختمان یکی از نکات مهم و ضروری به هنگام طراحی معماری خارجی بنا می باشد. در این میان ایجاد نما متفاوت و خاص از چالش های طراحانی است که ضمن رعایت قوانین شهرسازی سعی می کنند تا با متمایز کردن نمای پروژه و ایجاد هویت بصری جذاب، گوی رقابت را از رقبای خود بربایند. با رواج نماهای مدرن و رونق گرفتن بازار مصالح جدید کم کم استفاده از اینگونه مصالح نیز به سبکی تکراری و غیرخاص تبدیل شده است. برخی از طراحان در این زمان برای رسیدن به هدف متفاوت بودن نما و پاسخگویی به تمایل کارفرمایان مبنی بر خاص و ویژه بودن نما ساختمانشان به استفاده از المان های سنتی و قدیمی روی آورده اند.
استفاده از شیشه های رنگی و آجرچینی های مختلف همچون رگ چینی، گره سازی و گل اندازی در نمای ساختمان مدرن امروزی ما را به یاد خانه های قدیمی و سنتی ساخته شده در کشورمان خواهد انداخت. استفاده از آجرها و انواع گوناگون چیدمان آنها با تکیه بر معماری سنتی در نمای ساختمان کم ارتفاع از زیبایی و جلوه خاصی برخوردار خواهد بود. البته هیچ منع و ایرادی در استفاده از المان های سنتی در نمای ساختمان بلند وجود نداشته اما با توجه به اینکه مهم ترین اصل در طراحی نما وجود هارمونی و تناسب میان ابعاد فیزیکی و ساختاری بنا می باشد در کمتر پروژه عظیم و با ارتفاع زیادی این سبک از معماری مشاهده شده است.
با توجه به تمدن کشور ایران و وجود ساختمان های باستانی متعدد در جای جای میهن عزیزمان، طراحان به راحتی می توانند از این نمونه ها برای استفاده در نمای ساختمان الگوبرداری کنند. با دقت در آثار گذشته نیز می توان به تفاوت های آجرچینی به کار رفته در بنا های ادوار مختلف پی برد که هر یک به تنهایی دارای زیبایی و جلوه خاصی می باشد. قطعاً بهره بردن از الگوها و نقش های سنتی در نمای ساختمان کم ارتفاع امروزی می تواند با ایجاد حس نوستالژی در عین زیبایی به تمایز و خاص بودن یک بنا کمک شایانی را داشته باشد.