یکی از مسائلی که در نمای ساختمان وجود دارد، جنبه زیباشناسی و تاثیر آن بر ذهن شهروندان است. متاسفانه طراحی نمای اکثر ساختمان های شهری در یک سبک و سیاق انجام میشود و همین یکنواختی و کم سلیقگی باعث شده که حس دلزدگی و کسالت را به ما منتقل کند.اغلب نماهایی که مشاهده میکنیم هماهنگی لازم با فضای داخلی بنا و حتی کاربرد ساختمان(مسکونی، تجاری، فرهنگی و ...) را ندارند و مشاهده می کنیم که نماهایی بسیار پیش پا افتاده هستند و باعث شده اند کل ساختمان از نظر بصری پویایی لازم را از دست بدهد.
معماران و طراحان با توجه به اهمیت مبحث نمای ساختمان به دنبال این هستند که با طراحی درست و اصولی، فضای داخلی و بیرونی ساختمان باهم هماهنگ کنند و در نتیجه ساختمان هایی دوست داشتنی و هیجان انگیز را جایگزین ساختمان های فعلی کنند.
انتخاب نمایی در خور شرایط ، سبک و کاربریِ ساختمان از نظر معماران بسیار حائز اهمیت است. داشتن حریم خصوصی ، داشتن نور کافی در طول روز ، داشتن خانه ایی زیبا چیزهایی هستند که با طراحی متناسب برای ساختمان قابل اجرا است و انتخاب متریال مناسب در نمای داخلی و نمای خارجی تا حد زیادی ساختمان را برای صاحبانش دلنشین وآرامش بخش میکند.
می توان با استفاده از تغییر پذیری نما و نماسازی نمای ساختمان توسط خود ساکنین در طول روز میزان نور را تنظیم کرد و بهترین استفاده از روشنایی طبیعی کرد و میزان مصرف انرژی را کاهش داد و هم باعث زنده شدن یک نما می شود و از ساختمان از حالت بی روح خارج می شود.
با استفاده از نمای مناسب میتوان دایره دید ساختمان را کنترل کرد و حریم خصوصی خانه (که بسیار ضروری است) را کنترل نمود. حریم خصوصی امری مهم بخصوص در ایران است که باید به صورت کامل در نمای ساختمان به آن دقت شود. برای مثال استفاده از پنجره نمای ساختمان در جایی بالاتر از حد معمول می تواند هم نور را به اتاق ها برساند و هم حریم خصوصی خانه را حفظ کند.
البته ناگفته نماند که این پویایی باید در همه جنبه های ساختمان - و نه تنها در نمای ساختمان - متبلور شود. همانطور که همه موارد گفته شده در نمای ساختمان مهم است، برای درون آن نیز باید نکاتی را رعایت نمود. دکوراسیون داخلی و طراحی نمای داخلی باید به گونه ای تنظیم شود که نوعی هارمونی با نمای خارجی برقرار سازد و از عدم تعادل بین نمای داخلی و نمای خارجی جلوگیری شود.